100 first impressions en the wow-factor
Door: Annemarieke
Blijf op de hoogte en volg Aaf en Annemarieke
03 Oktober 2014 | Australië, Fremantle
Het begint met het instappen in Dick zijn auto de nacht dat wij aankomen: stuur zit aan de andere kant! En de links rijdende auto´s verrassen ons Dutchies de hele weg naar het appartement. Dit links rijden is een erfenis van Australie als Engelse overzeese kolonie. Ik moet mama wel in de gaten houden want bij het oversteken kijkt ze steevast de verkeerde kant op om te checken of er verkeer nadert. 'keep left' is dus inmiddels een gevleugelde uitdrukking. Maar het gevaar komt ook uit een andere hoek, hier geen overstekende herten of koeien maar slangen! Aangekomen bij hun appartement hebben we ons eerste wow-moment: twee! eigen parkeerplaatsen, een zwembad en fitnessruimte, een enorme kamer met prachtige keuken en als kers op de taart een enorm overdekt balkon als extensie van de kamer en al hun (eindelijk aangekomen) spullen, kunstwerken, glas en Delfts Blauw maken het gezellig. Nog even bijpraten en dan zoeken we snel ons bed op, het zandmannetje heeft niet eens tijd om zijn zand in onze ogen te strooien. Het tweede wow-moment is als ik nietsvemoedend mijn rolgordijn omhoog trek de eerste ochtend: een azuurblauwe oceaan glinstert in de zon, een kano in de verte, daarachter the Rock, Penguin Island en Rottnest Island (hoor ik later van Elly) daarvoor het strand, de begroeiing met Eucalyptussen en Bankias. Na van de eerste opwinding te zijn bekomen is het tijd om de jarige job te feliciteren, ze wordt erg verwend! Daarna rustig aan (jetlag he!) richting de 'Pickeled Fig' voor een heerlijke verjaardagslunch. Het pad er naar toe loopt vlak langs het strand, langs het pad bloemen die je bij ons alleen in de bloemenzaak kunt kopen. De tweede dag, donderdag, vroeg op want we gaan met Elly mee, die een paar uurtjes moet werken op kantoor van VOC ship de Duyfken in de oude haven van Fremantle. Dick is al vroeg verdwenen naar Parker. We nemen de gratis Blue Cat bus naar het Ship Wreck Museum. Hier kun je meemaken wat je zou hebben gezien als je 400 jaar eerder (vanaf dezelfde plek als ik die ochtend) naar die prachtige azuurblauwe oceaan had gekeken. In de Gouden Eeuw vergingen hier meerdere VOC schepen. De eerste was de Batavia, waarvan een deel te zien is in het museum. De schepen van de VOC waren niet op weg naar Australie maar naar gebieden ten oosten van de Kaap de Goede Hoop om handel te drijven. Ze vervoerden Peper, foelie, kruidnagel, nootmuskaat en kaneel en later ook koffie, the, suiker, katoen en opium! Ze vergingen in vliegende stormen en orkanen, het zou een heel ander wow-moment zijn geweest. Na dit Nederlandse deel van de geschiedenis van Australie zoeken we verkoeling in het park, er waait een verkoelend zuiden windje vanaf de ocean, we wachten tot Elly klaar is en lunchen op het terras van ´the shed´met uitzicht op de schapenboot, die klaar ligt voor het vervoer van schapen naar Saoedi Arabie. Daar hebben ze te weinig te eten voor die dieren dat ze ze maar invoeren. Na de lunch toeristje spelen en Freo verkennen: strakblauwe lucht, koloniale gebouwen, electriciteitspalen boven de grond en overal palmbomen. Als mama op haar laatste beentjes loopt (hier geen wheelchairs) nemen we de Red Cat bus terug naar huis en sluiten de dag van de 100 first impressions af met een vrijdagmiddagborrel op het terras met als decor een oranjeroderoze zonsodergang in de Indische Oceaan. Wordt vervolgd.....